Problemy zwiazane z emigracją

Emigracja, nawet czasowa, wywołuje dodatkowe stresy i napięcia psychiczne. Są one spowodowane nowymi warunkami, w jakich przychodzi żyć emigrantom w obcym kraju. Bariery kulturowe i językowe a także rozstanie z rodziną wywołują stany napięcia psychicznego Osobom szczególnie wrażliwym trudno jest stawić czoła tym sytuacjom.
Emigracja stanowi bowiem zespołów czynników prowadzących do zwiększonego dyskomfortu psychicznego. Życie w obcym kraju jest trudniejsze, zwłaszcza zaraz po przyjeździe na obczyznę. Wiele nowych i nieznanych sytuacji wymaga od emigranta aktywnej adaptacji i wzmożonej mobilizacji psychicznej. Odczuwamy intensywniej niż w znanych nam warunkach kraju rodzinnego lęki i subiektywny stan napięcia emocjonalnego.

Dlaczego na emigracji jest trudniej

Przede wszystkim, znajdujemy się w nowym otoczeniu, w nieznanej rzeczywistości, której reguły są nam obce. Zmiana kraju wiąże się z utratą znanych nam punktów odniesienia. W obcym kraju czujemy się zdezorientowani i wykorzenieni. Poczucie bezradności w wielu nowych sytuacjach jest destabilizujące i powoduje wzmożony niepokój i utratę poczucia stabilności. Poczucie wyobcowania rodzi zachwianie poczucia tożsamości.
Wysiłek zwiazany z przystosowaniem się do nowych miejsc, do nowch obyczajów może prowadzić do wyczerpania naszych zasobów psychicznych.

Nieznajomość języka również stanowi barierę w zrozumieniu otoczenia i w nawiązywaniu kontaktów. Te problemy z komunikacją prowadzą nieraz do nieporozumień i powodują, że czujemy się gorsi niż tubylcy, po prostu dlatego, że ich nie rozumiemy. Frustruje nas również, że nie potrafimy przekazać tego, co mamy do powiedzenia. Kiedy mówimy w obcym języku czujemy się czasami bezsilni i jednocześnie mniej inteligentni i mniej elokwentni niż kiedy mówimy w języku ojczystym. Niejednokrotnie najdrobniejsza formalność, zakupy w sklepie, wizyta w urzędzie, a nawet zapytanie o drogę są przyczyną prawdziwego stresu. Jak wypadnę ? Jak sobie poradzę ? Co sobie o mnie pomyślą ? Te negatywne odczucia przyczyniają się do obniżenia poczucia własnej wartości.

Praca na obczyźnie i trudności psychiczne

Dodatkowym źródłem napięć jest to, że niejednokrotnie przyjeżdżający z Polski emigranci znajdują pracę nie odpowiadającą ich wykształceniu i kwalifikacjom. Rozczarowanie pracą niezgodną z aspiracjami staje się przyczyną frustracji i znacznie obniża poczucie własnej wartości i zaufania do siebie. Natomiast kiedy praca odpowiada naszym aspiracjom, boimy się, że to my nie jesteśmy na wysokości zadania, że nie wszystko rozumiemy, że robimy błędy, że mamy akcent i trudno nas zromumieć.
Niektórzy żyją w strachu, że z tych wszystkich powodów zostaną zwolnieni.

W rezultacie, wielu emigrantów czuje się obywatelami gorszej kategorii. To również przyczynia sie do zachwiania równowagi psychicznej. Niejednokrotnie trwanie w takich niekomfortowych psychicznie sytuacjach może prowadzić do skrajnego wyczerpania psychicznego, zwłaszcza jeśli spotykamy się z brakiem zrozumienia i wsparcia ze strony otoczenia.

Dodatkową trudnością jest nostalgia i tęsknota za krajem, za domem, za swoja przeszłością. W kraju często zostali najbliżsi : rodzice, przyjaciele, czasem żona i dzieci. Rozłąka odczuwana jest zawsze jako strata i wywołuje poczucie pustki , które może sprzyjać rozwojowi stanów przygnębienia i w konsekwencji prowadzić do depresji.

W tych utrudnionych warunkach, u wielu osób, przystosowanie się do nowej rzeczywistości przekracza możliwości adaptacyjne. Mogą pojawić się wówczas załamanie psychiczne. Może to prowadzić również do zaostrzonia stanów istniejacych juz wcześniej zaburzeń psychicznych, takich jak zaburzenia lękowe lub depresyjne, a także zaburzenia osobowości.